Treinreis naar Nanu Oya en Nuwara Eliya

Dinsdagochtend al om 7 uur aan het ontbijt omdat we de trein van Kandy naar Nanu Oya moeten halen. We waren die nacht de enige gasten in het kleinschalige hotel. De kamer was prima en we zijn heel erg verwend met het eten, deze keer een flinterdunne pannenkoek met ei en andere ingrediënten.
Het is maar een kleine rit naar het station, maar ook in Sri Lanka zijn er flinke files in de ochtend- en avondspits. We zijn ruim op tijd bij het station, de trein vertrekt stipt om kwart voor 9. We leggen 80 km af met het boemeltreintje dat op de snelle stukken wel 25 km/uur rijdt. We zitten eerste klas (gereserveerde plaatsen), de stoelen worden zelfs gedraaid zodat we vooruit in plaats van achteruit rijden.
In het begin rijden we veel door de bossen en jungle, maar we stijgen steeds meer en het uitzicht wordt steeds mooier. Langs theeplantages, waar vrouwen druk aan het plukken zijn, af en toe een waterval en veel bergen in de verte. Een ervan blijkt de Adams peak te zijn, die kun je beklimmen door ruim 4600 treden op te lopen. Wel starten om 2 uur s nachts om de zon op te kunnen zien komen (dit gaan wij dus niet doen, 1202 treden waren wel even genoeg)..
In Nanu Oya staat Mohan ons op te wachten en neemt ons mee naar een theefabriek. We krijgen een rondleiding in de fabriek over het uitzoeken en drogen van de thee die daar geplukt en verwerkt wordt. Interessant om te zien en ook onder welke omstandigheden gewerkt wordt. Daar kan nog wel wat verbeterd worden....
Daarna verkennen we Nuwara Eliya, een stadje dat heel erg Engels aandoet. Er is een paardenrenbaan, een golfbaan en de huizen zijn in Engels stijl gebouwd. We zien zelfs rozentuinen, niet heel verwonderlijk dat deze hier willen bloeien, het is hier koel (14C).
Ons hotel ligt vlak bij de Horton Plains, we hebben een schitterend uitzicht op de bergen vanuit de kamer. Ook hier worden we weer verrast met een uitstekende en erg uitgebreide curry.
De volgende ochtend worden we om 6 uur opgehaald, ontbijt mee, voor een wandeling over de Horton Plains, een hoogvlakte. Onze wandeling voert langs het 'little worlds end' naar het 'worlds end', schitterend uitzicht op de omringende bergen. Daarna lopen we door naar de Baker Falls, een waterval van enig formaat. De totale tocht is 9 km, we doen er ruim 3 uur over. Veel bloemen en vogels gefotografeerd, we zien zelfs een van de apen (witbaardlangoeren) die daar leven en erg schuw zijn.
Na de wandeling rijden we verder naar het zuiden, via Ella komen we uiteindelijk aan in Tissamaharama.