Purmamarca en Salinas. Grandes

Een lange rit van Cafayate naar Purmamarca, via Salta, bijna 400 km over verharde weg en een deel snelweg. Of wat er voor doorgaat, er mogen geen brommers rijden maar er loopt wel vee langs de weg en de weg heeft ook een soort rotonde om te kunnen keren. Een berm brand aan de andere kant van de weg heeft ook geen invloed, je mag gewoon doorrijden en nog geen brandweer te zien. We moeten een keer langs de peage, kosten 25 pesos, is een kwartje ;). De omgeving na Salta is niet mooi, totdat we opnieuw de bergen in gaan. Uiteindelijk komen we om 16 uur aan in het hotel, aan de voet van de berg met de 7 kleuren. Echt heel mooi, ook de bergen rondom hebben deze verschillende kleuren. We zitten nu op 2100 m hoogte.
Het dorpje heeft een centraal plein met een grote markt waar allerlei kleding, sjaals en andere voorwerpen te koop zijn. We moeten ons beheersen, de koffers zitten anders te vol! Een paar kilo meer dan de voorgeschreven 15 maakt niet uit, daar kijken ze op het vliegveld niet naar.
De volgende dag is het stralend weer en we klimmen na het ontbijt eerst op een heuvel voor het mooiste uitzicht en natuurlijk de foto's! Daarna stappen we in de auto, we hebben een lange tocht voor de boeg omdat we twee bezienswaardigheden willen zien die natuurlijk allebei in een andere richting liggen.
Eerst naar Humahuaca, 70 km naar het noorden, een weg die door en langs bergen gaat met allerlei vormen en kleuren. En heuvels vol met reuzencactussen, met witte bloemen. We rijden door een dal, stijgen wel wat, tot aan het dorp waar nog meer souvenirs te koop zijn. Een leuk plein, een monument van de onafhankelijksoorlog en om 12 uur een voorstelling van een geestelijke die de menigte zegent. In de toren gaan 2 houten deuren open en dan rolt de heilige Francisco Solano naar buiten. En een menigte op het plein!!

De weg terug neemt Daan opnieuw foto's van de bergen, nu vanuit een andere hoek met andere stand van de zon ;). We passeren het hotel en rijden verder naar het westen. Een pas van 4200 m over, wat een weg! Ook veel vrachtverkeer op die weg, heel zwaar beladen; met 20 km/uur omhoog en naar beneden. Het is nog altijd erg zonnig als we de Salinas Grandes hebben bereikt, een heel grote vlakte van zout. Er zijn zoutblokken uitgehakt, daar zie je het water, verder is het net alsof je op ijs loopt. En warm! Geen restaurantje te bekennen, wel twee dixies waar je voor 2 pesos gebruik van mag maken.

Maandag terug naar Salta, naar het vliegveld. Het is een vrije dag voor de Argentijnen, alle picknickplaatsen, zwembaden en groenstroken die we passeren zitten vol met jong en oud. Het is warm, in de verte wel wat onweerswolken maar geen regen gezien. We gaan een paar keer van de route af om wat rond te kijken, het vliegtuig vertrekt pas om half 7. En we nemen de toeristische route naar Salta, een slingerende weg door de heuvels, zo breed als een flink fietspad in Nederland. Harder dan 30 lukt meestal niet, dus we zijn een flinke tijd aan het slingeren door de heuvels.
In de avond arriveren we in de jungle in Iguazu, weer een andere belevenis. Maar daarover later meer.
Liefs Daan en Carolien