Perito Moreno Gletsjer

In een busje al vroeg op pad naar de Perito Moreno gletsjer waar we veel over hebben gehoord. Het is wisselend bewolkt en als we het nationale park inrijden sneeuwt het heel licht. Gelukkig is er minder wind dan gisteren en is het zicht prima. We besluiten om mee te gaan op de boot die naar de gletsjer vaart en ook op die manier de ijsmassa te bekijken, heel indrukwekkend (en koud). Als we voor de gletsjer langs varen breken er helaas geen stukken vanaf, dat moet een heel harde knal en veel geraas geven. Na de boottocht van een uur rijden we verder naar het uitzichtpunt waar we los worden gelaten Een heel trappen stelsel voert omlaag naar de gletsjer zodat je deze op alle mogelijke manieren kunt bewonderen en niet te vergeten fotograferen. Samen met twee Canadezen dalen we af en zien we een aantal keer een stuk ijsmuur loslaten en in het water terecht komen. Dat geeft inderdaad veel lawaai en waterverplaatsing! Als we vertrekken sneeuwt het al behoorlijk en zit de gletsjer in de mist.
De omgeving is kaal en bergachtig. Op de terugweg zien we een kudde paarden alsof we in het wilde westen zijn. Verder zijn het vooral schapen en een paar koeien die de steppes begrazen.
Via het hotel hebben we voor de avond gereserveerd bij een restaurant , Don Pichon, aanbevolen voor het lamsvlees. We wandelen erheen via het gezellige stadje en zoeken aan de hand van een plattegrond naar het restaurant. Maar we kunnen het niet vinden, verschillende straten geprobeerd...helaas. Wel zien we een kilometerslange rij auto's, allemaal in de wacht voor het tankstation. De politie regelt de toegang, ze worden bloksgewijs toegelaten. Waarom er zulke rijen staan, geen idee, er is geen benzinetekort zoals eerder op het Peninsula Valdes.
We nemen maar een taxi naar het restaurant en natuurlijk hebben we er bijna langsgelopen! Het uitzicht over de stad en het eten (stukken gegrild lam en een biefstuk) en de wijn maken het zoeken de moeite waard